Wyobraź sobie słoik. Ten słoik to Ty.

Słoik ma ograniczoną pojemność. Rano kiedy się budzimy po dobrej, spokojnej nocy i jesteśmy pełni sił – słoik jest pełny zasobów psychoenergetycznych

---

Czym są zasoby psychoenergetyczne?

To nasz rezerwuar wewnętrznej siły i kontroli, który możemy wykorzystać w trudnych momentach. Dzięki zasobom jesteśmy w stanie codziennie podejmować decyzje, nad którymi mamy pełną kontrolę.

Zachowania automatyczne natomiast, do których należy kompulsywne objadanie się – objawia się w momencie ograniczonych zasobów psychoenergetycznych, kiedy nasz mózg ma inne problemy i zajęty jest innymi rzeczami – nie chce wtedy dodawać sobie dodatkowych rzeczy do kontrolowania, więc przechodzi na „tryb automatyczny”, który jest dla nas wyuczony.

---

Ilość zasobów w Twoim słoiku odpowiada za Twoją kontrolę. Jeśli je wyczerpiesz w ciągu dnia – dojdzie do napadu.

---

Co wpływa na Twoje zasoby?

– praca

– rozpamiętywanie

– ruminowanie

– brak wsparcia

– stres (!!!)

– nadmiar obowiązków

– wewnętrzny krytyk

– kiedy bardziej jesteśmy dla innych, a mniej dla siebie samych

– zamartwianie się

– brak snu i odpoczynku

– mało satysfakcjonująca dieta

– bardzo wymagająca dieta

– głodówki, unikanie posiłków

– brak ładowania bateryjek

---

Doprowadza to do ogromnego napięcia w Twoim organizmie oraz wyczerpania zasobów psychoenergetycznych. Co to oznacza?

• Twój organizm jest w ogromnym stresie, który jest dla niego dysfunkcyjny. Będzie starać się go rozładować.
• Ty przestajesz mieć kontrolę, ponieważ nie masz siły jej utrzymywać.
• Może dość do napadu – zwłaszcza jeśli Twój organizm poznał schemat tego, że jedzenie jest w stanie rozładować jego napięcie.

Kiedy nie mamy zasobów – nie mamy kontroli. Nasz mózg wyłącza się, by ciało przejeło pewien schemat, by nasz mózg nie musiał już wydatkować zasobów, których de facto nie ma. W takim stanie o wiele łatwiej o napad. \

---

Dlatego tak ważne jest, by regularnie rozładowywać napięcie. Bo im jest jego więcej, tym szybciej wyczerpią się nasze zasoby. Dlatego też napadowo objadamy się zazwyczaj wieczorami. Rano mamy przeważnie o wiele więcej zasobów, później po ciężkim dniu, kiedy oddziaływała na nas praca, stres lub inne czynniki – brakuje nam zasobów.

W stresie lub w zmęczeniu psychicznym jedzenie daje nam natychmiastowe uczucie rozluźnienia, ten proces utrwalany kulkukrotkie staje się dla nas nawykiem, czyli czynnością automatyczną, do której będzie nas ciągło w momencie, kiedy taki stan psychiczny się powtórzy, bo mózg będzie kierował się tym, co przyniesie mu ulgę.

Kiedy jesteś wypoczęta i masz dużo zasobów, łatwej Ci kontrolować swoje działania i tłumaczyć sobie swoje wybory w racjonalny sposób. Kiedy natomiast jesteś wyczerpana, nie masz czasu, jesteś zła, smutna czy targają Tobą inne negatywne emocje – Twoje zasoby zostają mocno uszczuplone – a Tobie o wiele ciężej jest podejmować świadome decyzje.

Dlatego tak ważna jest uważna analiza Siebie i swojego ciała, by zaobserwować, kiedy występują napady i nie karać się za nie czy dołować tylko skupić się na tym co się dzieje przed. Przeanalizować, ile trwa pojawienie się impulsu, a jego realizacja w formie sięgnięcia do lodówki. Co owy impuls wywołuje, gdzie jest Twoja granica, po której tracisz kontrolę i jakie emocje Ci wtedy towarzysza lub jakie sytuacje.

---

Z najnowszego podcastu dowiesz się, co powinno stanowić nasz fundament podczas odzyskiwania naszej kontroli nad napadami, oraz jakie są najczęstsze błędy popełniane na tej drodze.

---